Saate bakmaksızın kapısını çalabileceği bir dostu olmalı insanın…
“Nereden çıktın bu vakitte”dememeli,
Bir gece yarısı telaşla yataktan fırladığında;
“Gözünün dilini”bilmeli;
Dinlemeli sormadan,söylemeden anlamalı…
Arka bahçede varlığını sezdirmeden,mütemadiyen dikilen vefalı bir ağaç gibi
Köklenmeli hayatında;
Sen,her daim onun orada durduğunu hissetmelisin.
İhtiyaç duyduğunda gidip müşfik gövdesine yaslanabilmeli.
Kovuklarına saklanabilmelisin.
Kucaklamalı seni güvenli kolları.
Dalları bitkin başına omuz,
Yaprakları kanayan ruhuna merhem olmalı…
En mahrem sırlarını verebilmeli,
En derin yaralarını açıp gösterebilmelisin;
Gölgesinde serinlemelisin sorgusuz sualsiz…
Onca dalkavuk arasında bir tek o,
Sözünü eğip bükmeden söylemeli,
Yanlış anlaşılmayacağını bilmeli.
Alkışlandığında değil sadece,
Asıl yuhalandığında yanında durup koluna girebilmeli.
Övmeli alem içinde,baş başayken sövmeli
Ve sen öyle güvenmelisin ki ona,
Övdüğünde de sövdüğünde de bunun iyilikten olduğunu bilmelisin,
“Hak ettim” diyebilmelisin.
Teklifsiz kefili olmalı hatalarının;
Günahlarının yegane şahidi…
Seni senden iyi bilen,sana senden çok çok güvenen bir sırdaş…
Gözbebekleri bulutlandığında yaklaşan fırtınayı sezebilmelisin.
Ve sen ağladığında,onun gözünden gelmeli yaş…
CAN DÜNDAR…
Bir dostu olmalı insanın…
Kötü günler geçiriyorum son zamanlarda… Ağlıyorum sürekli, kaldıramıyorum bazı şeyleri… Güçlü durmaya çalışıyorum herşeye, herkese rağmen… Kendimden kaybetmemek için çalışıyorum; kah başarıyorum kah beceremiyorum… Küçükken düşerdik de dizlerimiz kanardı ya, öyle hissediyorum… Dizlerim kanamış, oturmuş ağlıyorum… Yalnız, tek başıma…
Düşen o küçük çocuğu kaldıracak kimsem yok gibi geliyor… Beni koşulsuzca dinleyecek, hatta konuşmadan dinleyecek, haksız bile olsam benim tarafımda olacak, ağlarken başımı okşayıp gözyaşlarımı silecek, yok… Bencilce belki ama bu sıralar almaya ihtiyacım var dostlukta; vermekten çok… Bazılarınız “sadece kendimi düşünen, kötü günümde yanımda olsunlar iyi günde ben kendime yeterim” zannediyorsunuz eminim… Duydum çünkü zamanında bunu da… Duydum ve sustum… Kendi içimle, kendimle dost oldum… Ama şimdi kendi kendime yetemez oldum…
Farklı yerlerde, farklı hayatlar yaşasa da; farklı karakterlerde, hayat görüşlerinde olsa da; yıllardır görüşmese ya da her dakika yüzünü görse de bir dostu olmalı insanın…
35 Yorum Var
bebeim senin en iyi dostun yanında ne şanslısınki eşin yanıbaşında, gerçek dost bulmak öyle zorki tatlım.. eşine sarıl ya da annene kimse onlar kadar dost olamaz bir insana..
ay gittim sarıldım pampiş kocamaaa :))
ne güzel yazmışsın ben de şu ara arkadaşlıklarımı sorguladığım bir dönemdeyim.. gerçekten insan her koşulda yanında olabilecek bi arkadaşa ihtiyaç duyuyo, çok büyük eksiklik aslında =/
evet canım eksiklik valla sorma hele de şu dönemlerde 🙁
🙁
bazen tanimadigin bir insana icini dökmek daha kolay geliyor.
istedigin zaman dinlerim…nerden ulasacagini biliyorsun 🙂
öptümmm
canım teşekkür ederim <3
Son zamanlarda erkek arkadaşım hem sevgilim, hem kardeşim, hem abim, hem çocuğum, hem de en yakın arkadaşım; dostum oldu. Onunla bazen çocuk gibi şakalaşıp, eğlenirken, bazen de birbirimize sarılıp içimizi döküyoruz. Üstelik o benim kocam değilken yapabiliyoruz bunları. Senin kocişin sana en yakın olan kişi; annenden bile… Sen de O'na içini döküp rahatlayabilirsin Hamide'cim :))
valla canım eşime anlatıyorum onun başını şişiriyorum zaten onun haricinde yazmıştım bunu 🙂
kıyamam kuzuma ya canm serci var işte
hakılsın haksız olsanda haklı olsanda sennn tarafınd olsun istiyosn bazen…
ama biyerlerde uzaklarda seni düşünen "biz"i bil..
ayy kuzuuuummm teşekkür ederim…
ben yanındayım kuzum ya ne anlatmak istersen ne derdin varsa dinlerim.çok iyi bir dinleyiciyimdir ama ondan daha iyi bir sırdaşımdır.ben burdayım,sakın unutma…
canım benim biliyorum çok teşekkür ederim…
Canım benim.Eşinle paylaşsan sorunları,eminim dinler seni.
Bazen hepimize olur öyle.Çevrende bir sürü dostun olsa da bazen onlar bile yetmez daha başka bir şey ararsın.Daha da yakın birşey..Hani kendimden biliyorum ve yine aslında kendine dönersin..
Üzme kendini..
evet canım eşler insanın hayatının %90ını dolduruyor ne güzel…
Kağıda yaz ve yak Hamidecim… İçindeki hersey uçup gidecek… Beyninin en ince en dar yerlerinde kalan düşünceleri bile yaz ve yak…
vaayyy o da var ya güzel bir yöntemmiş deneyeyim 🙂
bu yazıyı yıllar önce bir dostum yazmıştı bana çok severim, her okuduğumda çok dokunur. ama yıllar geçiyor ve malesef araya mesafeler giriyor, apayrı şehirlerdeyiz. şimdilerde dertleşecek en yakınım nişanlım ve annem. bence sen de öyle yap canım en iyi anlayacak onlar…
evet canım yıllar geçiyor insanlar ayrılıyor sonra birden eşler alıyor boşluğun yerini… hayat diyorum…
canım benim dün yorum yazdım ama gelmems heralde telden yazmıstım:( tekrar yazabilirm bu post cok dokundu dün gece okudum ama dedimki tubitosumun dedği gibi en önemli destekcin hep yanında olan eşin var yanında neyseki kuzum..tabiki dostun yeri ayrıdır cok ayrı, ama buzamanda kolay bulunmuyo tatlım dost dediğin:( biz burdan senin sonuna kadar yanında olmaya calısıyoruz ama nekadar yetebilirzki?ailenle sık sık konussan belki rahatlatır, bide bol bol yazki bizde sana yardımcı olabilelim canım.. umarım hersey düzelecek inanıyorum ben..
canım benim evet eşim var çok şükür ailelerimiz var sizler varsınız çok mutlu hissettim yazdıklarınızı okuyunca 🙂
birde bu yazının ilk satırını bir dostum ünivde yıllığa yazmıstı, okurken cok duygulandım..
çok güzel bi yazıydı cok… eş,anne,abla,kardeş hepsinin yeri ayrı evet ama gercekten dostu olmalı insanın…
olmalı evet :(( olsun plss…
ne zordur yalnız hissetmek çok iyi bilirim ama sen daha şanslısın çünkü eşin var inan ne kadar çok arkadaşın olursa olsun dost sandığın, sana ailenden başka dost yoktur bu hayatta
evet cemrecim çok haklısın :))
Kelin ilacı olsa kendi başına sürerdi, bi yöntemini bulursan bana da bi el at olur mu canım?:)
ahahaha formüllerle gelecem şekerim sana :DDD
Ne de güzel yazmış can dündar:)
Tavşi aileside pek bi şirin:)
Blogumda çekilişim var, bekleriim:)
http://birdilimportakal.blogspot.com/2012/03/bakn-burada-ne-varms-hediye-zaman.html
teşekkürler 🙂
I love visiting this blog. I find a lot of great ideas here.
Insanin bazen yalnizlik bosluguna dusmesi kacinilmaz. Cevrende esin, ailen, dostlarin olsa bile… Ama oradan cikmak, bi o kadar da basit; cunku cevrende esin, ailen, dostlarin var hep sana el uzatan. Sansliyiz yani Hamide'cim;) Bi de biz variz senin yaninda;)
Opuyorum kocaman;*
adamsin can dundar
inşallah geçer tatlım bu zor günlerin….
hep yanındayız…..
hep iyi ol….
öpüyorum tatlım
banada oluyor böyle arada, bu günlerinin çabucak geçmesi dileğiyle..Yalnız değilsin bak biz blogger arkadaşların hep yanında!:)
http://cmosundnyasi.blogspot.com/
Tuhaf bir zamanda rastladım… Haluk Levent’in dostum adlı şatkısını dinliyordum. Sonra Can Dündar’ın yıllar önce yazdığı Yarim Haziran adlı kitabındaki bu yazı geldi aklıma yazdım ve burası çıktı. Göz yaşı ile okurken kendimi buldum. Teşekkürler….