Aylar sonra yine yeni yeniden merhaba… Yedi ayın ardından yazmaya, sayfama, ait olduğum yere dönmeliydim sanırım, çok bile uzun sürdü ayrılığımız. Aslında korkmuyor değilim; beni unutmuş olmanızdan, yazılarımı unutmuş olmanızdan ve hepsinden önemlisi yazmayı unutmuş olmaktan… Yazmak öyle bir eylem ki, hiç de bisiklete binmek gibi değil. Unutuyor insan üslubunu, ne yazdığını, nasıl yazdığını. O yüzden neredeyse bir haftadır eski yazılarımı okuyorum, kendimi tekrar bulmak için. Özetle döndüm ama gerçekten dönmem zaman alacak, biliyorum.
Peki neden uzak kaldım yine bu kadar? En son bu kadar uzak kaldığımda bambaşka bir hayatın temellerini atmakla meşguldüm, bu sefer ne alıkoydu beni buradan, sizlerden? Hayat herkesi başka başka sınavlara tutuyor, hepimizi değişik olaylarla sınıyor. Beni manevi nasıl olarak sınadığını az çok hatırlarsınız, 2013 yılımın hikayemi baştan yazma senesi olduğunu falan. 2014 yılı ise gerçek bir sınav ile geçti, hep manevi yönümü sınayacak değildi ya Allah… Yedi ay süresince öğrencilik günlerime döndüm; dersler, notlar, fotokopiler, uykusuz geceler, eve kapanmış halde geçen hafta sonları sonucu oldukça zor iki sınava girdim ve kendimi tebrik ediyorum başarıyla geçtim.
Bunlarla uğraşırken zamanın ne kadar çabuk geçtiğini anlamıyorsun ama. Mayısta başlayıp Aralıkta sonlanan bir süre. yaşayınca 2014’ü de tükettiğim gerçeğiyle karşı karşıya kalıverdim. Sahi sizin için de benimki kadar hızlı geçti mi 2014? Yoksa göreceliliği bana mıydı? Stresimin doruk yaptığı bazı günlerde ‘lanet olsun şu kasım gelsin artık’ diye isyan ettiğim anlarda günler hiç bitmeyecek gibi geliyordu ama bir gün uyandığımda nihayete etmişti o kadar eziyet. Hayat ne kadar garip. Bir kez daha anladım bunu, bunca şeyle baş ederken gördüm ki hem monoton hem sıradışı hem sürprizlerle dolu hem de sakin. Dengeyi sağlayabildiğimiz sürece de hepimiz için huzurlu.
Şimdi yeniden dönmeye çalışıyorum eski rutinime, hani bazen şikayet edip durduğumuz, ‘aman şu hayatımız da ne monoton, her gün birbirinin aynı’ dediğimiz rutine. Meğer ne önemliymiş sıkıcı gördüğümüz aktiviteler. İnsan her şeyde olduğu gibi kaybedince anlıyor bazı şeylerin kıymetini. Ben de vaktimin çoğunu ders çalışmaya adayınca anladım boş zaman denilen o ulvi dakikaların önemini.
“Sınavdan sonra…” diye başlayan cümlelerim oldu hep. İspanya’ya gideceğim, İspanyolca öğreneceğim, daha ciddi şeyler yazacağım, daha çok okuyacağım, spora geri döneceğim ve hiçbir kaygı taşımadan dizi izleyeceğim diye sıraladım durdum. Bakalım, atalete kapılmadan gerçekleştirebilecek miyim hayallerimi 🙂
Benden haberler şimdilik böyle… Bundan sonra daha sık birlikte olacağız eskisi gibi.
Benim yeni hayatıma, yeni bana ve maceralarıma hazır olun!
Varsa meraklandığınız konular ve sorular, hadi onları da sorun 🙂
15 Yorum Var
Ben haddime mi bilmiyorum ama ask hayatin yolunda mi diye merak ettim. Yasitiz ve yasadiklarindan sonra mutlu olmani cok isterim
Aşk hayatım yolunda… Her şey çok güzel gidiyor çok şükür. Mutlu muyum? Hayatımda biri olmadığı zamanlarda bile mutluydum, şu an da mutluyum 🙂 Güzel düşüncelerin için teşekkür ederim ^^
İnanır mısın daha iki gğn önce aklıma geldin ama bir fırsat bulup da bloguna bakamadım, zaten aklımdan çıkmış çünkü benim de tam 7 aylık bir kızım var ve neredeyse 24 saat emrine amadeyim:) Bu sene çok hızlıydı, yıllardır ilk kez tatil yapmadım ve ne ilkbahardan ne yazdan bişey anlamadım. Seneye kızımla çıkarıcam acısını: Hoşgeldin:)
Kalp kalbe karşıymış demek 🙂 zamanlamamız harika. Bebişin için tebrik ederim, Allah uzun ve sağlıklı bir ömür versin inşallah. Hoşbuldum şekerim 🙂
Hamideee hoşgeldiin. Çok sevindim. Bu blogun yeri bende çok ayrı. Üniversitede 2.sınıftayken yurtta bir gece odamda bloguna rastlamıştım. Ve gece tüm postlarını okumuştum 😀 Hatta yorum yazmıştım okudum hepsini diye. Sen hep yaz 🙂
Canım benim ne tatlısın ^^ hep yazıcam inşallah bundan sonra böyle uzun ayrılığımız olmayacak 🙂
Hiç unutulur mu senin yazıların , kendine haksızlık etme bence.
İnan senin sınavının güzel geçtiğini duyduğumda kendim başarmış kadar sevindim.
Beni sorarsan nedense ben bu 2014 den hiçbişi anlamadım , bi boş geçti sanki. 2015 i dibine kadar yaşa planlarım var , bakacağız…
Hep yaz olur mu ? 🙂
Damlakuşuuuum, senle hiç ayrı kalmadık gibi zaten. Facebook instagram sağolsun sizlerden ayrı kalmış gibi hissetmedim kendimi. evet 2014 kiminle konuşsam bi hızlı bi boş geçmiş. ama 2015 bence hepimiz için güzel geçecek.
2015 en güzel senen olsun.yazılarını merakla bekliyorum 🙂
amiiin inşallah 🙂
şu an tek hissettiğim, uzun yıllar sonra eski dostunu görürsün bir huzur kaplar içini, bıraktığın gibidir ya herşey… tam da öyle bişey gibi bişey çözemedim de hoşgeldin kuzum 🙂
Canım benim öyle hissetmene çok sevindim cidden 🙂 hoşbuldum ^^
hoş geldin , bu kadar ara verme ama , 😀 daha sık yaz 😀 özleniyorsun 😀
merak etme şekerim artık buralardayım. yazılarımla başınızı ütülemeye devam!
Hoşgeldin Hamideeeee, her şeyin yolunda olmasina sevindim. Bol bol yaz, yine yeni yeniden yaz 😉