Kimbilir kaç milyon kez söylemişimdir İspanya’ya gitmek istediğimi…

Kaç “yeni yıl dilekleri” yazımda sıralamışımdır bu dileğimi…

Kimlere anlatmışımdır hevesle, aşkla orayı görmeye olan isteğimi…

Kaç tane mum üflemişimdir doğum günlerimde bunun için…

Ve de kaç arkadaşıma yalvarmışımdır benimle İspanya’ya gelir misin diye…

Seneler geçti, olmadı… Ya zaman bulamadım, ya izin alamadım, ya param yoktu ya da yanımda bir arkadaş…

Oysa kurslara gidip İspanyolca öğrenmiştim. 

“Hola Espana! Buenos Dias! Vamos a Sagrada Familia y comemos tapas bebemos sangria” diye şakıyacaktım gezerken tozarken…

Ama ama amaaa!

Tam ümidi kesmişkeeen onu gördüm karşımdaaa 🙂

Geldi önümde diz çöktü, ellerimi tuttu, gözlerimin içine baktı ve konuşmaya başladı: 

“Biliyorum çok istiyorsun oraya gitmeyi, ben daha önce gitmiş olsam da seninle olduktan sonra cehenneme bile gelirim. Biletleri aldım, doğum gününden üç gün sonra rüyalarının tatili yapacağız. Sen benim en kıymetlimsin.” 

Dilim tutuldu, konuşamadım. Ağlıyorum mutluluktan. “Evet evet evet” dedim, “oraya seninle gitmeyi çok isterim.”

Sonrasında gül yapraklarıyla kaplanmış masada romantik bir yemek, falan filan…

Desem deeeeee

İşin aslı öyle olmadı tabi. Hemen heyecanlanmayın. Olay aslında şöyle gelişti. 

Benim sürekli “ben İspanya’ya gidicem, bütün arkadaşlarım da daha önce gitmiş, ee sen de daha önce gitmişsin. Valla ben Selay’la gidicem orada oooh vur patlasın çal oynasın bi tatil yapıcam. Ha o da gelmezse artık tek gidicem” diye söylenmemden bıkıp “24 Ekim-31 Ekim biletler ucuz, 29 Ekim tatili de var arada ,izinden de gitmez, gidelim de rahatla” dedi. 

Ben de “Yaaa o tarihi bilerek mi seçtin?” diye doğum günümü ima ederek şımarıklık yapınca da “Yoo. Bilet ucuzdu. Ne var ki o tarihte?” diyerek de ekledi.

Dilim tutuldu, konuşamadım. Ağlıyorum bir önceki hikayeyle kısmı aynı ama :)) 

Şaka bir yana evet, yarın İspanya’ya gidiyorum. 

28 yılda bir gerçekleşen bir doğa olayına şahit olacaksınız, hazır mısınız? 

Bekle beni Espana, ben geliyoruuuuummm 🙂