 |
| Source |
Saate bakmaksızın kapısını çalabileceği bir dostu olmalı insanın…
Nereden çıktın bu vakitte” dememeli,
Bir gece yarısı telaşla yataktan fırladığında;
Gözünün dilini bilmeli, dinlemeli, sormadan, söylemeden anlamalı…
Nereden çıktın bu vakitte” dememeli,
Bir gece yarısı telaşla yataktan fırladığında;
Gözünün dilini bilmeli, dinlemeli, sormadan, söylemeden anlamalı…
Arka bahçede varlığını sezdirmeden,
Mütemadiyen dikilen vefalı bir ağaç gibi köklenmeli hayatında;
Sen her daim onun orada olduğunu hissetmelisin
İhtiyaç duyduğunda gidip müşfik gövdesine yaslanabilmeli,
Kovuklarına saklanabilmelisin.
Kucaklamalı seni güvenli kollarıyla,
Dalları bitkin başına omuz,
Yaprakları kanayan ruhuna merhem olmalı…
En mahrem sırlarını verebilmeli,
En derin yaralarını açıp gösterebilmelisin. Gölgesinde serinlemelisin sorgusuz sualsiz.
Onca dalkavuk arasında bir tek o,
Sözünü eğip bükmeden söylemeli, Yanlış anlaşılmayacağını bilmeli.
Alkışlandığında değil sadece,
Asıl yuhalandığında da yanında durup koluna girebilmeli.
Övmeli âlem içinde, baş başayken sövmeli.
Ve sen, öyle güvenmelisin ki ona övdüğünde de sövdüğünde de
Bunun iyilikten olduğunu bilmelisin.
Teklifsiz kefili olmalı hatalarının,
Günahlarının yegâne sahibi.
Seni senden iyi bilen, sana senden çok güvenen bir sırdaş,
Göz bebekleri bulutlandığında, fırtınayı sezebilmelisin.
Ve sen ağladığında onun gözlerinden gelmeli yaş…
Yıllarca aynı ip üstünde çalışmış,
İki trapezci gibi güvenle kenetlenmeli elleri…
Parkurun bütün zorluklarına rağmen,
“Dostluğumuzu koruyabildik,
Acıları birlikte göğüsledik ya
Yenildik sayılmayız” diyebilmeli…
Issızlığın, yalnızlığın en koyulaştığı anda,
Küçücük bir kâğıda yazdığımız
Kısa ama ümitvarî bir yazıyı
Yüreğe benzer bir taşa bağlayıp
Birbirimizin camından içeri atabilmeliyiz.
“Bunu da aşacağız! Bir Dost”
/Can Dündar/
Hiçbirimiz kaderin bu hayat oyununda bize biçtiği rolü bilmiyoruz; başrolü kaptığımız oyunda hangi yardımcı oyuncular girecek, hangileri oyunun sonuna kadar kalacak, kimler bir görünüp sonra kaybolacak… Ama biliyoruz ki birileri gelecek, birileri gidecek. Bize düşen bu hayat dinamiğine ayak uydurmak, gidenin takipçisi değil gelenin destekçisi olmak…
Benim oyunumda da gidenler oldu evet, ama ‘yönetmen’ bana eşi bulunmaz bir rol arkadaşı ve aynı zamanda bir yol arkadaşı verdi. Can Dündar bana söylenecek bir şey bırakmamış; tam da orada yazanlar gibi bir dostum olduğu için dünyanın en şanslı insanıyım bence.
Benim hayatımda hep daimi olman dileğiyle canım Düş Kızım 🙂
Koşulsuz dostluğun için teşekkür ederim.
İyi ki varsın…
17 Yorum Var
Dost 1000 arkadaşa 1 dostu tercih edenlerdenim 🙂
aynen 🙂
İnsan çok zor sınavlardan geçiyor hayatta , kimi senin kadar şanslı oluyor ki sınavların ödülü dost olabiliyor.
Herkese aynı şansı dilerim …
Siz birbirinizi seve durun ben de sizin dostluğunuzu seviyorum uzaktan…
Dostlar ne oldu bizim fondü? 🙂
haziranda yapacağız fondü partisini bebek 😀 çikelatalara boğcam sizi 😀
Düş kızınıda senide çok seviyorummm
biz de seni ve bebişi çok seviyoruz <3
gerçekten bır arkadaşı olmalı ınsanın :d
evet, kesinlikle…
Daim olsun tatlım 🙂
amin canım 🙂
başlığı görünce Kazım Koyuncu'nun söylediği şarkı düştü aklıma, 1000 kere dinlesem bıkkmadığım…
evet, ben de çok seviyorum…
Dostluğunuz bir ömür sürer inşallah canım..Dostlarımız olmasaydı yapayalnız kalırdık bu hayatta.
iyi ki varlar canım… en büyük destekçilerimiz.
bu güzel dostluğunuz baki olsun, ikinizde çok samimi çok tatlı insanlarsınız burdan tanıdığım kadarıyla ve birbirinizi hakediyorsunuz, ne mutlu hayatında böyle bir dostluk bulabilene…
teşekkür ederiz canım güzel düşüncelerin için 🙂
Herkesin böyle dostları olsa 🙂