Biz kadınlar çok garip yaratıklarız, değil mi sevgili okur? Zaman zaman benim ve sizlerin de yazılarında ele aldığınız gibi sadece kadınlara özgü birçok davranışımız var ve bence bunlar eften püften herşeyi araştıran İsviçreli bilim adamlarınca oturup irdelenmeli… Bir kadın neden hemcinsleri için süslenir? Neden kaynanalık kılıcını damadına değil de gelinine çıkarır; yani oğlunu neden paylaşamaz? Kadınlar neden sürekli alışveriş yapar, yaparken neler hisseder? Bu gibi bir sürü davranışımız var yüzyıllardır gizemini koruyan 🙂 Bense bugün bunlara benzer bir garipliğimizi irdeleyeceğim: Kadınların ayrılık acısı neden uzuuuuuuuuuuuunnnn sürer?

Tecrübelerim henüz 24 yılla sınırla olduğu için genel olarak 14-24 yaş arası ergen tripleri üzerine genelleme yaparak başlayacağım işe. Her genç kız okuldan, dersaneden, mahalleden bir çocuğa aşık olur ve nedense hepimizin bir zamanlar aşık olduğu çocuk hep bulunduğu ortamın “en popüler” çocuğudur; elini sallasa ellisidir, etrafında biiir sürü kız vardır. Bizler gururlu, mağrur ama bir o kadar da güzel kızlar eninde sonunda o çocuğu elde edip birden Asmalı Konak’ın Bahar’ı ya da Topkağı’nın Mahidevran’ı kıvamına geliveririz ortamda. İlk başlarda güzel gider her şey; göz kamaştırırız etrafta. Brangelina bir, biz ikiyizdir!!! Ama gün gelir padişahımızın gözü bir Dicle’ye bir Hürrem’e kayar. Direniriz, tehditler ederiz, ağlarız ama olmaz. Büyük aşk biter!!!

Annelerimiz zamanında ya çıkma denen olay olmadığı için hiç ayrılık olmuyormuş ya da genç kız aşkını kalbine bir anda gömüyormuş. Ama artık teknoloji çıktı mertlik bozuldu sayın okur. Ben lisedeyken yeni yeni 5110’larımız, 3210’larımız vs vardı. Mesajlaşmak 2 kontördü; öyle ayrılık mesajlarını haybeye savuramıyorduk çünkü anne-babamız aylık 100 kontör yüklüyordu. Ayrılacaksan ay sonuna doğru ayrılacaktın, temiiz… İstediğin gibi savururdun 160 karaktere sığdırdığın mesajları… İlk başta salya sümük yazdığın “geri dön, seni köpekler gibi seviyorum” temalı mesajlar, cevap alamayınca “zaten seni hiç sevmemiştim oğlum”a dönüverirdi. Mesela hani benim yazdığım ilk romanı alan sonra da ayrılan sevgilim vardı ya(Bundan sonra kendisine Rıfkı diyeceğim), hah işte demiştim bu arkadaş beni terketmişti diye. Ayrı şehirlerdeyiz bi de, ben nasıl mutsuzum, ağlıyorum. Yemeden içmeden kesildim o derece. Neyse bu tarifsiz acıyı(!) yaşadığım günlerin birinde Kral TV’yi izliyordum. Mahsun Kırmızıgül’den Gül Senin Tenin adlı şarkının klibi dönüyordu. Ben Mahsun’u severim; bu şarkıyı da yıllardır severek dinlerim(Fettah Can’ındır sözü müziği :)) Buraya kadar sorun yok ama bundan sonra söyleyeceklerimi yaptığım için yıllardır utanırım. Bir yandan ağlarken bir yandan da aldım telefonu elime, Rıfkı’ya mesaj attım:

Gül senin tenin

Ben de güller içinde kafesteyim

Vatanın senin yanın

Ben de senin kölenim….

Evet ne deseniz haklısınız!! Bunu ilk defa dile getiriyorum ve inanın söyledim de kurtuldum. Yıllardır vicdanım beni rahat bırakmadı bu kekomançe ötesi mesajı gönderdiğim için… Abi ilk dizeyi anlarsın; tamam dersin, yedirirsin gururuna da; Vatanın senin yanın ben de senin kölenim ne lan!!! Hangi yüzyıldayız, cariye misin nörüyon!!! 

Neyse yaptık bi eşşeklik, kabul ediyorum hatamı… Ama o muhteşem(!) mesaja Rfıkı’dan gelen cevabı görünce benden çok ona kızacaksınız bikerem!!! (hayal meyal hatırlıyorum ama genel olarak şöyleydi):

Bana böyle mesajlar atıp durma. Bitti!!!

Yaa sayın okur; ben yıllardır elit, entel, eğlenceli, havalı kişiliği bir kenara bırakarak Yıldız Tilbe’ye bağlamışım; adamın havası 1500… O mesajdan sonra sanırım bir daha hiç mesaj atmamıştım. Zaten Mahsun’dan sonra beni ancak Ümit Besen’den Nikah masasına oturdun işte/Dayanmaz ne zormuş böyle sevince/Sana mutluluklar sunup kardeşçe/At artık imzanı git bir an önce paklardı :)))

Sözün özü; biz kadınlar herşeyin aşırısını yaşıyoruz. Sevgiyi, üzüntüyü, heyecanı, aşkı, nefreti, kini herşeyi büyütüyoruz. Sevgilisinden ayrılan arkadaşımız için evde parti düzenliyoruz ve yine o adamı konuşuyoruz bütün gece. 

Diyeceksiniz ki; Hamide yine bize çok yüklendin; biz de erkekleri terkediyoruz; onlar da ayrılık acısını yaşıyorlar hiç ondan bahsetmiyorsun. Evet haklısınız, onu sona sakladım. İşte size erkeklerin ayrılık acısını nasıl yaşadıklarına bir örnek:

:):):):):)